Pretextat Tach to bohater jednej z moich ulubionych powieści Amélie Nothomb pod tytułem Higiena mordercy. Utwór ma kształt zapisków wywiadów przeprowadzanych przez dziennikarzy z umierającym na raka chrząstki osiemdziesięciotrzyletnim laureatem literackiej Nagrody Nobla. Pan Tach jest autorem dwudziestu dwóch opasłych powieści i prawdziwą osobowością medialną. Popularności dodaje mu dziwaczny styl życia, polegający głównie na tuczeniu się do monstrualnych rozmiarów. Ten rażąco brzydki grubas (sam Tach podkreśla chętnie jak odpychającą ma powierzchowność) jest także rażąco złośliwy i nieuprzejmy dla swoich rozmówców, którzy uciekają w popłochu z jego mieszkania nie dokończywszy wywiadu. Dzieje się tak do czasu, aż zjawia się pewna sprytna żurnalistka, dysponująca wiedzą na temat mrocznej, chorej, a nawet zboczonej przeszłości zacnego noblisty. I tak czytelnik rozpoczyna niedługą acz intensywną podróż do sielskiego dzieciństwa Pretextata Tacha.
Skomentujblog z recenzjami filmów, seriali i książek