Jestem miłością, poprzedni film Luki Guadagnino, należy do moich ulubionych obrazów wszech czasów. Jego główną zaletą (w moim subiektywnym odczuciu oczywiście) jest poświęcenie całej uwagi nie tyle postaci, którą gra Tilda Swinton, lecz samej aktorce, jej niezwykłej osobowości, wrażliwości i urodzie. W Nienasyconych jest podobnie i jak dla mnie to wystarczający powód nie tylko do tego, by wybrać się do kina, ale by obejrzeć ten film jeszcze wiele, wiele razy. Oczywiście, tak samo jak w przypadku Jestem miłością, nie jest to film dla każdego. Jeśli lubicie rozbudowane dialogi, chcielibyście znać wszystkie motywacje psychologiczne postaci, no i ogólnie w filmach szukacie czegoś innego niż piękne zdjęcia i klimat, to raczej nie jest to kino dla was. Jeśli jednak, tak jak ja, od miesięcy przebieraliście nóżkami w oczekiwaniu na ten wiekopomny moment, kiedy na ekranie pojawi się dwójka waszych ulubionych aktorów, czyli Swinton i Fiennes, to nie będziecie zawiedzeni. Zarówno jej, jak i jego, jest na ekranie bardzo dużo, momentami widać niemal zbyt wiele:)
SkomentujTag: Dior
Ten film to kolejne wielkie rozczarowanie, chyba największe w tym sezonie, bo naprawdę się naczekałam i miałam spore nadzieje. Paradoksalnie moje czekanie zaowocowało tym, że podczas seansu nie mogłam się doczekać końca. Naprawdę jest aż tak źle. Jeśli ktoś nie zna dokładnie historii mody oraz nie zaznajomił się wcześniej ze szczegółami biografii francuskiego projektanta, może mieć prawdziwe trudności ze zorientowaniem się w treści ekranowych migawek.
Skomentuj