Każda premiera nowego sezonu tego serialu dokumentalnego to dla mnie wielkie święto. Co roku czekam na tych kilka odcinków, które zabiorą mnie do zupełnie innego świata. Moja codzienność to oczywiście gotowanie i jedzenie, ale robiąc to mam na względzie głównie zdrowie, finanse i wygodę. Moja przaśność i prostota (te pyry, dynie, buraki i wegańskie wypieki) znikają jednak w zapomnieniu, gdy się wpatruję w cudowną rzeczywistość bohaterów Chef’s Table, gdzie żadne choroby powodowane złym odżywianiem się, czy też ograniczenia finansowe, zwyczajnie nie istnieją. Tutaj gotowanie jest wyrazem najbardziej wyrafinowanej kultury, wielkim widowiskiem działającym na wszystkie zmysły, a moje zdrowotne pichcenie to barbarzyństwo przy tych gastronomicznych szczytach cywilizacji. Normalnie jakby dziecku pokazać bajkę w telewizji i jestem pewna, że rzesze fanów oglądających ten serial się ze mną zgodzą. Niestety, w tym roku czekało nas spore rozczarowanie. Nie dość, że znowu dostaliśmy tylko cztery epizody, to są one chyba najsłabsze wśród wszystkich dotychczas pokazanych.
KomentarzTag: Chef’s Table
Marzenia się spełniają! Nie dość, że pojawiła się kolejna odsłona mojej ulubionej serii, czyli Chef’s Table (to już czwarty sezon), to w dodatku w całości jest ona poświęcona cukiernictwu. Mieliśmy już dwie serie o najlepszych szefach kuchni z całego świata, jedną serię Chef’s Table: France, opowiadającą wyłącznie o francuskich mistrzach chochli i patelni, ale teraz to już przesadzili, dając nam cztery piękne odcinki wyłącznie o deserach! Jedyny mój problem z tą serią, jak się możecie domyślać, polega na tym, że odcinków jest tak mało. Powinno być ze dwadzieścia, a i wtedy nie miałabym dosyć i obejrzałabym w jeden weekend.
2 komentarze
O netfliksowej serii Chef’s Table już pisałam, ale pierwszy odcinek nowego sezonu zasługuje na osobną uwagę. Jeśli, tak jak ja, uwielbiacie dokumenty o gotowaniu, ale razi was widok mięsa, a często nawet bardziej nachalne, wybujałe ego szefów kuchni, będące w centrum ich własnych zainteresowań, to na pewno pokochacie odcinek z Jeong Kwan. To nie jest rzecz o pokarmie dla ciała, a o pokarmie dla duszy. Zapewniam, że weganie mogą oglądać spokojnie. Ani razu nie skoczy wam tu ciśnienie na widok krwawej kuchennej jatki, no chyba że jakoś szczególnie współczujecie także warzywom i reszcie zieleniny :)
Skomentuj
Ta dokumentalna seria to moja najnowsza fascynacja. Cotygodniowe niedzielne oglądanie jednego odcinka stało się w naszym domu prawdziwym świętem, czymś w rodzaju nagrody po ciężkim tygodniu. Nic nie wprowadza mnie w niedzielny nastrój lepiej niż godzinny seans, w takcie którego mogę poznać bliżej któregoś z najlepszych szefów kuchni na świecie. Wszystko jest tu smakowite, piękne, ekskluzywne i wyrafinowane, co mnie osobiście naprawdę zachęca do wytężonych starań by żyć choć odrobinę tak jak bohaterowie serii. Ci kucharze to prawdziwe gwiazdy rocka świata doznań zmysłowych, artyści smaku i wirtuozi nowoczesnych technologii. To także wybitne jednostki, mające niesamowite osobiste historie do opowiedzenia widzom.
5 komentarzy