Ta książka jest tak dobra, że naprawdę nie rozumiem, dlaczego nie mówi się o niej więcej, nie pisze bardziej entuzjastycznie. Dla mnie to prawdziwe odkrycie, tym przyjemniejsze, że zupełnie niespodziewane. Zabierając się za lekturę, spodziewałam się bardzo naturalistycznego tekstu, traktującego o przeszczepach z niemal medyczną dokładnością opisu (bo czy można dziś inaczej?), a otrzymałam inteligentną, zaskakującą, niepodobną do niczego innego poza Czarodziejską górą opowieść o tym, jak ciężka choroba zmienia perspektywę patrzenia na świat i nasze życie. Może to niektórych zdziwi, ale, choć oczywiście poważna, bo ostateczna w wymowie, ta oparta na faktach fabuła jest bardzo zabawna, tym ciepłym, lekko ironicznym i inteligentnym humorem, który czytelnicy cenią najbardziej i po którym poznają najlepszych pisarzy. Nic tu nie jest tym, czym z początku się wydaje, a po pewnym czasie nawet notka z okładki, informująca nas, że Przeszczepione życie zostało w 2014 roku uznane za najlepszą współczesną powieść obcojęzyczną w Chinach, przestaje nas dziwić i nie wydaje się wcale aż taka makabryczna jak z początku.
Skomentujblog z recenzjami filmów, seriali i książek